Henryk Gontarz

Square

Urodził się 3 IX 1934 w Aleksandrowie k. Biłgoraja, zmarł  15 IX 2008 w Lublinie.
Był Dzieckiem Zamojszczyzny – po zamordowaniu rodziców przez Niemców trafił do obozów przejściowych w Zamościu i Zwierzyńcu (IV-VIII 1943). Został wykupiony przez ordynata Zamoyskiego z grupą dzieci skierowaną do wywózki i wynarodowienia.
W latach 1955-1960 pracował jako ślusarz w Stoczni Gdańskiej. Tam także ukończył Technikum Mechaniczne dla Pracujących (1960). Od 1961 roku zatrudniony w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku, w Dziale Głównego Energetyka. Ok. 1966 zwolniony z pracy po sprzeciwie wobec wprowadzenia niekorzystnych norm produkcyjnych, następnie przywrócony wraz z ok. 12 pracownikami z Wydz. 540.
Uczestnik strajku w WSK PZL Świdnik  (8-11 VII 1980). Po utworzeniu NSZZ „Solidarność”  członek Komitetu Zakładowego, a następnie delegat na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego i członek Zarządu Regionu.
Był współorganizatorem i uczestnikiem strajku WSK PZL w dniach 13-15/16 XII 1981 roku, aktywnie działając w Robotniczym Komitecie Strajkowym. Od 1982 działał w Tajnym  Komitecie Zakładowym „Solidarności”. 13 V 1982 roku współorganizował 15-minutowy strajk w WSK. 16 V 1982 został zatrzymany i internowany  w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie i Kwidzynie, z których został zwolniony 8 IX 1982 roku.
W 1983 zainicjował powstanie podziemnego Radia „S” w Świdniku, dzięki któremu mieszkańcy otrzymywali informacje niedostępne w oficjalnych mediach.
Dzięki udziałowi Henryka Gontarza, rozgłośnia wyemitowała ok. 20 audycji. Po informacji tajnego współpracownika SB został aresztowany 28 II 1985 roku. Trafił do aresztu Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Lublinie, a następnie do Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów, z którego został zwolniony 3 V 1985 roku.
Za działalność opozycyjną skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Lublinie na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata (wraz z Franciszkiem Zawadą). W latach 1984-1989 Henryk Gontarz rozpracowywany był przez Wydz. II WUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. Nadajnik.
W 1985 roku skorzystał z uprawnień rentowych, a od 1999 roku przebywał na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Oświęcimskim (1996), Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *