Alfred Bondos

Square

Urodził się  28 VII 1945 roku w Janówku k. Świdnika. W latach 1979-1981 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Świdniku.
Zatrudniony w WSK PZL Świdnik w latach 1961-1981. Zwolniony z zakładu bez prawa powrotu, nie mogąc znaleźć pracy, prowadził działalność gospodarczą (jeździł taksówką bagażową). Wykorzystywał ją do działalności opozycyjnej (m.in. pomocy represjonowanym i ich rodzinom, organizacji odpoczynku wakacyjnego dla dzieci).
Alfred Bondos wrócił do pracy w WSK PZL Świdnik w 1995 roku i przepracował dwa lata. Przeszedł na emeryturę w 2009, po pracy w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Lublinie.
Aktywnie uczestniczył w strajku lipcowym 1980 roku. Po powstaniu NSZZ „Solidarność” wstąpił do związku, zostając członkiem Prezydium Komitetu Zakładowego w WSK PZL Świdnik, a także przewodniczącym podkomisji ds. socjalno-bytowych. Był także organizatorem audycji związkowych w zakładowym radiowęźle.
W latach  1980-1981 zainicjował powstanie biuletynu związkowego „Grot” i został jego głównym redaktorem (kontynuował współpracę do 1989 roku). Reprezentował struktury świdnickiej „Solidarności” jako delegat  IV-V 1981 delegat na I WZD Regionu Środkowo-Wschodniego (IV-V) oraz podczas I KZD (IX/X) w 1981 roku.
13 XII 1981 roku uniknął internowania uciekając z domu – wyskoczył z mieszkania na drugim piętrze. Umożliwiło mu to współorganizowanie strajku w WSK PZL (13-15/16 XII 1981 roku). Po pacyfikacji strajku ukrywał się na terenie zakładu przez 4 miesiące, skąd został wywieziony 25 IV 1982 roku samochodem głównego dyspozytora.
W latach 1981-1989 Alfred Bondos był rozpracowywany przez Wydz. IIIA Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Lublinie/Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych w Świdniku (w ramach SOR krypt. Redaktor). Służba Bezpieczeństwa wiele razy zatrzymywała go i przesłuchiwała. Ostatni raz został aresztowany 21 stycznia 1984 roku – trafił do Aresztu  Śledczego w Lublinie, a następnie do Centralnego AŚ w Warszawie. Zwolniony został w lipcu 1984 na mocy amnestii.
W 1983 roku współorganizował Klub Katolicki w Świdniku. W latach 1983-1985 był redaktorem audycji świdnickiego podziemnego Radia „Solidarność”.
W 1989 współtworzył  Stowarzyszenie SOS „Solidarność” na rzecz potrzebujących w Świdniku. Członek stowarzyszeń społecznych: Civitas Christiana w Lublinie (1994), Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym (1999), Wspólnoty Ziemi Lubelskiej Wspólnota Świdnicka (2002).
Od 1990 roku jest działaczem samorządowym – radnym miejskim lub powiatowym.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
Ojciec trójki dzieci. Zmarł 8 VI 2020 roku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *