Stanisław Pietruszewski

Urodzony 16 III 1937 w Sowinie k. Parczewa. W 1964 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Świdniku.
Był pracownikiem WSK PZL Świdnik dwukrotnie: w latach 1952-1981 i 1991-1996. W 1982 został zwolniony z pracy i do 1986 pracował dorywczo. W 1986-1990 był pracownikiem Zakładu Dźwigów Osobowo-Towarowych w Lublinie.
W dniach 8-11 VII 1980 roku był współorganizatorem strajku w WSK PZL-Świdnik, uczestniczył także w rozmowach z dyrekcją. Od IX 1980 działał w Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, reprezentował WSK PZL-Świdnik na I Walnym Zjeździe Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego. Był także członkiem Zarządu Regionu związku.
Stanisław Pietruszewski przewodniczył Komitetowi Strajkowemu podczas protestów w WSK PZL-Świdnik w dniach 13-16 XII 1981 roku. Po pacyfikacji zakładu przez ZOMO został aresztowany 17 XII 1981 roku przez SB i osadzony w Areszcie Śledczym w Lublinie. Skazany wyrokiem Warszawskiego Sądu Wojskowego na 3 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych w II 1982 roku. Wyrok ograniczenia wolności odbywał w zakładach karnych w Łęczycy i Hrubieszowie, warunkowo zwolniony w VI 1983.
Po ponownym przyjęciu do pracy w WSK PZL-Świdnik był członkiem Komisji Zakładowej „Solidarności”.
Od 1996 roku Stanisław Pietruszewski przebywa na emeryturze. Nie zaprzestał działalności społecznej. W 1998 roku został prezesem lubelskiego oddziału Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym. Stanisław Pietruszewski zmarł 2 grudnia 2010 roku w Świdniku.
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Semper Fidelis (2001).