Józef Kępski

Urodził się 2 V 1939 w Kolonii Kępa k. Lublina, zmarł 29 XII 2011 w Lublinie.
W 1955 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową nr 1 w Lublinie, a następnie znalazł zatrudnienie w Lubelskich Zakładów Metalowych Przemysłu Terenowego (późniejsze Zakłady Metalowe Przemysłu Terenowego Luzamet). W latach 1957-1981 i 1994-1997 był pracownikiem WSK PZL Świdnik, skąd w 1997 roku przeszedł na rentę, a następnie na emeryturę (2003).
Od 2000 roku należał do Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym, pełniąc także funkcję członka Komisji Rewizyjnej Oddziału Wojewódzkiego w Lublinie w latach 2000-2008.
Józef Kępski od początku uczestniczył w strajku w WSK PZL Świdnik; był członkiem Komitetu Postojowego. We IX 1980 delegowano go na zjazd założycielski NSZZ „Solidarność’’, odbywający się w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
Od początku w „Solidarności”, współorganizował wolne związki w WSK PZL, zostając członkiem Komitetu Założycielskiego, a następnie przewodniczącym Komisji Wydziałowej i Zakładowej. Był także delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Środkowo-Wschodniego (IV-V 1981) mający miejsce w Świdniku.
W kolejnej fali strajków, które miały miejsce w dniach 13-15/16 XII 1981 działa jako członek Komitetu Strajkowego) i bronił Wytwórni przed brutalnym atakiem ZOMO i wojska. Aresztowany 17 XII 1981 roku, został przewieziony do aresztu KW MO w Lublinie, gdzie został pobity. 13 II 1982 roku, za działalność antypaństwową, został skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie (Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie), razem z Leszkiem Graniczką i Stanisławem Pietruszewskim na 3 lata więzienia. Odsiadywał wyrok w zakładach karnych w Łęczycy i Hrubieszowie. Uzyskał przerwę w odbywaniu kary (22 XII 1982), a 16 II 1983 roku nastąpiło warunkowe zawieszenie jej wykonania. Resztę kary darowano mu na mocy amnestii z 14 IX 1983.
Po pacyfikacji zakładu Kępskiego zwolniono z pracy. Przez kilka miesięcy pozostawał bez zatrudnienia. Służba bezpieczeństwa znając jego trudną sytuację, nakłaniała go do współpracy – bez rezultatu. Nie zaprzestał działalności opozycyjnej. W 1983 roku włączył się w działalność podziemia solidarnościowego. Wykonał m.in. matryce do odlewu medalionów o tematyce patriotycznej (same odlewy sporządzał zaś Jerzy Saniewski).
Józef Kępski znalazł zatrudnienie w Spółdzielczym Ośrodku Rozwoju Techniki w Lublinie (1983-1986). Zwolnił się na własną prośbę po zatargu z sekretarzem POP PZPR. Nie mogąc znaleźć pracy, przez 3 lata łapał się każdego zajęcia. W II 1990 roku został przywrócony do pracy w SORT, od 1994 ponownie powrócił do WSK PZL Świdnik.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Semper Fidelis (2005).